Geceleri sis kaplar gözlerimi
Açılmaz nedense bu sis
Görmez gözlerim kimseyi tanımaz yanımdan geçenleri
Karanlık sokaklardayım dolaşıyorum yalnız
Loş ışıklar altından geçerken, gecenin gizemini farkediyorum
Elimde kemanım dolaşıp duruyorum
Çalıyorum çalıyorum gecenin karanlığına dalıyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Aydınlık yüzllü şiriniz güzeldi tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta