Gecede Kaybolan Harita Şiiri - Haydar Güner

Bir düş gibi çökerdi gökyüzü,
yolunu unuturdu yıldızlar.
Bir fısıltının peşinde giderdim ben,
adını ezbere bilmeden.

Sorardım kendime:
Hangi kıtada kalırdı gülüşün?
Hangi rüzgâr getirirdi gözlerini?
Çöllerde mi doğdun sen,
yoksa geceleri kendine mi çizersin?

Sürgün yemiş bir zamandım ben—
her seferinde başka limana çarpar içim.
Mavinin bile dilsiz kaldığı anlarda
senin susuşun olurdu pusulam.

Gölgesine bakıp yanıldım sesinin.
Bir serap gibiydin.
Tuz tadı kalırdı dudaklarımda,
gümüş rüyalar biriktiren bir yalnızlıktın sen.

Kalbimi harita niyetine sermiştim.
Her izi seninle ölçülmüştü.
Ama en çok da senin
hiç bilmediğin yerlerde kayboldum.