Hayatın resmi işte tam önümde duruyor,
Kimine ne sitem etmişim de duyulmamış,
Kimine de yenilmişim vakur bir edayla.
Yaşandı ve bitti herşey.
Beklemek en güzeli,
Geçecek!
Baharda açan çiçeklerde solmuştu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta