Sayfalar açılır..
Sayfalar kapanır insan hayatında
İşte bir sayfa daha kapandı
Hayat denilen bu kitapta.
Son baharını yaşıyor sanki ömrüm
Yüreğimin dallarından, bir bir..
Sararıp, düşüyor dost yapraklarım.
//..Sevgi insanın tek gıdasıdır
İnsan tüm gücünü sevgiden alır
Güven, saygı, sadakat
Her biri sevginin kanıtıdır..//
Yaralar acır, yaralar kanar!
Yalnızlık merhem olmuş, acıları sarar.
Açılır nice gözler, nice gözler kapanır.
Yar diye sarıldığın, yaban sinelerde uyanır.
Gün gelir, güneş doğar mı bilmem
Kayıp ülkemin semalarında..
Cemreler düşer, çiçekler açar mı sahiden?
Çocukların, ayakları değmemiş topraklarımda.
Yılgınlıktır arta kalan, güzden, kıştan..
Tütmesin mutsuzluk, kırık bacalarımızdan
Buz tutmuş yüreklerimiz de doğsun aşk
Sevgiler yeşersin istiyorum, sil baştan.
Nefes alıyorum çünkü, umutluyum.
Sevmeyi biliyorum ve mutluyum!
Dil-ruba 24 Mart 2015 /03:40
Emine GençKayıt Tarihi : 24.3.2015 03:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)