Gece, Zerrenin Yalnızlığı

Bir gece yarısı
Saat yalnızlığa çeyrek kala
Bir hüzün var gönlümde
Böyle kötü bir hissiyat
Sanki kaybolmak var sonunda
Aşkın…

Bir gece yarısı
Saat gece yarısını bir geçe
Umudum azaldı
Bir ateş var içimde
Yangının diğer adı
Kaybolmuşum
Görüyorum
Sonunda limana sığınıyor bencilliğim
Yine, en baştan, firari…

Bir gece yarısı
Saat aşka epey kala
Bir aşk arıyorum
Kaybetsem de gam yemem
Yeter ki yalnızlıkla sınamasın beni…

Bir gece yarısı
Saat günün ilk saniyesini iki salise geçiyor
Anlık mutluluklara kaldım
Teselli ikramiyesi haykırışlar süresiz
Ve tekerrür ediyor
Durmadan…

Unutmak da fayda etmez artık
Beyindeki çirgileri yok mu sayalım?
Unutkanlık yalnızlığa yaklaştırıyor adamı
Yalnızlık adamı andı zaten
Artık dönüş yok…

Bir gece yarısı
Saat tam da sevişme vakti
Sevgili yavaşça uzanıyor ya yanıma
Gönül canlanır, vücut titreme nöbetinde…

Yalnızlık gelir bir gece yarısı
Kapını çalar
Koynuna alıverirsin
Sonrası hüsran
Sonrası yine kaybetmek
Yalnızlık gelir yanına
Ölüm gibi soğuk
Sessiz ve derinden…

Bir gece yarısı
Saat ayrılık geçiyor ölümü
Yalnızlığın saati başlar
Yeniden
Yalnızlık ve aşk paradoksu
Kaybetmek istersin bazen
Aşka umutsuz bakış olur
Yalnızlığa bir eyvallah…

24 AĞUSTOS 2013
MENEMEN/İZMİR
SAAT:00.25