Gece, yürüdüğümüz yerlerdedir.

gece, yürüdüğümüz yerlerdedir.

ben bir ağacın
sisler içinde kaybolmuş
siluetini gördüm.
yahut bu gözler beni
yanıltıyor, kanatıyor günlerimi.
ne akşam, ne de sabah
buna dahil değildir.

açılmaktan vazgeçmiş bir ruhum
şaşırmaktan bıkmış kollarım var.
artık isyan bayraklarını
yakmış, söndürmekten aciz
bedeni yalnız hasret içinde
yalnız onun yanında ferahlayacak.

ne çok özlem duyulmuş
yerin altını göğe çıkarmış
bir ağaç gibi büyüyen
bir sevgi bu.
mesafeye takat yok.

acıyorken can, okşamak
sadece biraz daha kanatır
iyi uykular sevgilim,
ben bütün iyileri
yalnızca sana verdim.
kalanlar ise bana,
canıma
yetti,
sırf sen varsın diye
bunlara da minnet ettim.
iyi uykular.

06 Temmuz 2022. Cebeci/Ankara