Dizilir ince ince, alnına bir soğuk ter!
Gâvur mahallesidir evimin yukarısı,
Rüzgârın salladığı bir çan durmadan öter.
Bu ses aynı şekilde uzayacak yarın da!
Bazan bir ışık gezer, tamam gece yarısı,
Karşıdaki bir evin pencere camlarında...
Şimdi gözyaşlarımla karanlığı delerim;
Bana hatırlatıyor uzun uzun her akşam
Simsiyah servileri bembeyaz perdelerim!
Korkudan büzülürüm usulca bir kenara;
Yatmak için yerimden azıcık kımıldasam,
Gölgem bir hırsız gibi tırmanır duvara.
Kayıt Tarihi : 10.4.2015 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevdet Kudret](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/10/gece-yarisi-94.jpg)
Burada mantığa uymamış.
Buğdayın kavrulması gavurlukta öğle
Adamın kavrulması misali...
Gece yarısı yalnızlık hissi yalın çıplaklık hissi,
Ruhun ıssızlaşmasını doğurur.
Sızan ışık çakan ses insana ruhunun bedenine batmasına sebep olur.
şairimize Allahtan rahmet diliyorum.
Ölüm Şarkısı
Ölmüşüm… Yanımda hiç kimseler yok;
Vücudum, soğumuş bir yataktadır,
Ruhum, karanlıkta kaybolan çocuk
Gibi başucunda ağlamaktadır.
..........
..........
Cevdet Kudret Solok
TÜM YORUMLAR (7)