Gece yarısı
Parıldayan çelik
Gecenin beyazını bir bıçak gibi kesiyor
Gece
Beyaz ve kızıl
Hayalin rengi yok
Hayal kokusuz, renksiz
Düşlerinde gördüğün aydınlık
Hiçbir zaman düşlememiş olsa da seni
Demek değildir ki
Hep karanlık geçecek gece
Gece yarısı
Buluşuyor tren yolu
Uzak şehirlerin asfaltıyla
Hayatımız uzak yolların kesişmesidir
Bir sebebin sonucudur
Yeryüzünde yürüyüşün
Yürümemiş olsa o adam o sahilde
Belki hiç tanımamış olacaktı
O yeşil gözlü kadını
Belki sevmeyecekti çılgınca,
Belki hiç doğmayacaktı
Yarını kurtarmaya yeminli o çocuk
Beyaz bir kağıt büküp boynunu durmasaydı önünde
O şiir yazılmaya hiç başlanmayacaktı belki de
Ömür denilen şey
Uzun yolların kesişmesidir
Aşk
Koskocaman bir tesadüf...
16 Şubat 2003
01: 34
Kayıt Tarihi : 24.10.2005 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kar ve demir yolu...
Ömrümün en hüzünlü yolculuğu diyebilirim buna...
Sadece bu şiirin bana yaşattıkları veya yaşadıklarımın yazdırdığı bu şiir için bir kez daha binebilirim o trene...
Sevgiler...
Darwin'in elleri var hamurunda
Ben böyle düşünüyorum ya da..:)))
Tebrikler,sevgiler
TÜM YORUMLAR (8)