Gece Yareni Şiiri - Hüseyin Turhal

Karanlık bir sır perdesi iner,
Gökte yıldızlar tek tek belirir.
Gönül yorgun düşer, dertlenir,
Aklımdan bir türlü gitmez geceler.

Sessizlik ruhumu alır, dinler,
Her köşede bin bir anı inler.
Oturur da derdimi demler,
Yine sana çıkar bütün heceler.

Ay ışığı vurur, süzülür cama,
Yüreğimde bir sızı, sanki yama.
Ne bir mektup gelir ne de selâma,
Hasretinle tüter dumanlı bacalar.

Gözlerim yolları seçer, arar,
Uykular haram, geceler kararmış.
Bu garip derdime derman mı var,
İçimdeki yangın nasıl yüceler?

Sabah ola hayrola derler amma,
Bu dertli gönlümde kalır yuvama.
Son sözüm bu olsun dost, ey canım âma,
Derdime dermanım sensin TURHAL'da.