Gece yansımaları Şiiri - Kenan Faik

Susuzdu yaz
Gecesinden kopuk ateş böcekleri gibi
Sessizliklere dalmayı aramak var ya
Çağırılmayı beklemenin yorgunluğuyla bakardım
Ardından…
Şal gibi sarınıp sırları üstüne
Gelmeyeceksin yine
Biliyorum
Gelmeyeceksin
Hiçbir zaman…

Bir süliet gibisin
Uzaklaşıyorsun gitgide oysa
Hayallerimden…
Daha kuytularındayım
Gönlün saklanışlarından bile…
Vardığın
Ve istediğin mi bu
Bilmem…

Bildiğim
Bir suskun ve
Dalgın halin…
Bir de
Hüzün dolu çehren…
Çorak toprakların aciz rüzgarlara savruluşlarında
Uzaklaşıyorsun git gide
Sessizce
Benden…
Bir benden…

Bilinmezliğe mahkum bir kaçışın pençesinde
Kalıp sözcüklere düşman cümlelere
Gece gibi siyahların bağrına saplanmış yüreğim…
Yayılırken sızısı tüm bedenime
Damlayan bir kan gibi şu an
Benliğimin ızdırapları…

Ben sana saklanmışım
Ben kayboluşlarındayım
Oysa farkında bile değilsin kim bilir
Alıp gitmişsin beni
Farkında mısın?