Gözlerini kuruttu gözyaşların
Gece yağmuru gibi; Yalnızlığının korkusuydu
Camda süzülen; Yağmur damlacıklarının görüntüsü
Bedenini kaplayan ürpermeydi
Hep aynı şey; Bir gecelik aşktı
Ve hep senden uzaktı
Yine de kimsesizdin
Gece yağmurunda dolaşırken
Mucize yaşamaya inandırmıştın kendini
Bir film çevirmiştin
Harcanmış bir hayatın gerçeğiydi ismi
Ve sonunu görememiştin filmin
İnandığın mucizeyi yaşayamamıştın
Tek başına
Bir gece yağmurunda
Kavuşmuştun aşkına
10.03.2001
Kayıt Tarihi : 28.4.2002 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Özkan Karatay](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/28/gece-yagmuru-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!