Gece ve Pavyon Şiiri - Seyfi Karaca

Ay bulut
Nöbetinden firar etmiş
Yücelte yücelte ulu göklere erdirilen hüznün
Eşsiz fotoğrafı tek başına göç
Ayakları yaya gezen yorgunlukların içinden çıkan
Dışarıdan dışarı
Güdüzün bıraktığı pazar yeri gibicesi
Aybulut ayakaltı
Bütün kendine kalmış meydanları oyuncağı etmiş
İhlal ve rastgelesiye ihtilal
Karanlığın içinde bir karanlık daha oynasa
Sevincinden adeta çıldıracak buldum diyen keşif
Nihayetsiz bir siyahı sarkaçlarda salıncak edenden
Burgulu sancılar deppreşirken
Başı bozuk, sonu insandan ücra
Gece ve pavyon

Seyfi Karaca........Kasım / 10