Gece ve karanlik Şiiri - Kadir Akbaş

Ne zaman geri sardirsam beynimdeki kamerayi,
mutlaka olmadik bir yerde sen yansiyorsun ekrana

Karanlik, yalniz gecelerde sanki sadece sen varsin,
beynimdeki kaset sadece seni kaydetmis, sanki

hava soguk, yildizlar parliyor, birde sokak lambalari
yildizlari izliyorum gökyüzündeki

nedeni bilinmez,
orhan gencebay'dan mirildaniyorum
dumanlar cikiyor, ben nesef verdikce
hava soguk...

kahverengi gözlerin ve gece
her gece seni düsüyoruz,
bir et yigintisi ve kendini sadece aynada görebilen, ben...

gece birde yildizlar sahit
yalnizligima