Kadının katran karası saçları geceye doğru savrulurken,,
karanlığın ayazında demlenmiş rüzgar üşüttü tenini
O an doğurgan bir umut yerleşti dudak kıvrımlarına.
Uzandı gecenin koynuna
Uzattı elini boşluğa
Bekledi...
Bir dokunuş,bir sıcaklık,
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta