Kadının katran karası saçları geceye doğru savrulurken,,
karanlığın ayazında demlenmiş rüzgar üşüttü tenini
O an doğurgan bir umut yerleşti dudak kıvrımlarına.
Uzandı gecenin koynuna
Uzattı elini boşluğa
Bekledi...
Bir dokunuş,bir sıcaklık,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta