Miyase’ciğim gece ilerleyip
Yıldızlar odasına çekildiği an
Sen lambanın altında altın sarısı
Dualarla görürüm seni gecenin aynasında
Hani rahatı kaçar ruhunun
Gecenin koynunda uyandığın an
Bir ağrıyan başına bakarsın bir yastığa
Dualı parmaklar okşar yüreğini
Evin iki oda iki karanfil
Bir sen bir ben
Ağır ağır yaklaşırız gecenin ufkuna
Mavi gözlüm Miyase’ciğim
Geçmiş günlerin hatırası neler düşündürür
Kalbinde mühürün bir garip kadınsın
Bazen acıklı bir romanda kahraman
Bazen şiirlerimde imgelenen resim
Ümidimin zoruyla yanan hayalimsin
Bu garip gönlümün hakikatısın
Gün doğmadan al son akşamda ak
İki karanfil koydun pencereme
Kocaman dağlar bile doğurdu renksiz çiçekler
Hiçbir vakit yaşamadım böyle sevdalar
Şekerleme tadında anılarda kalan kadınsın
Ah Miyase’ciğim ah!Senin kadar iyi
Bir kalbin dostça havaları
Bir beni değil
Sana eğilen nergisleri,çiğdemleri
Gün doğmadan
Sararsın yüreğinin esvabına
Şah İsmail Ateş
Kayıt Tarihi : 1.2.2018 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
