Gecenin karanlığı
Vakti geldiğinde kendince açılan
Yine kendince vaktinde kapanan sihirli şemsiye
Güve yeniği siyah kumaşından
Sızan ışık misali süzülür
Karanlığı yırtarcasına parıldar üstümüzde
Ayışığı ve yıldızlar...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta