Gece Uzun Mevzu Derin

Kelimeler ürkek,
Sözcükler devrik,
Nerede bu lirik?
Kan sıçradı umuda,
Az sonra açılacak göğün kapısı,
Ve dökülecek gökyüzünden yıldızlar,
Hıçkırıklara boğulacak yer, gök.
Siyahın gözüne çekilecek sürme,
Beyazın alnına sürülecek gri,
Renkler kaygılı,
Diller lal,
Sendeliyor umut.
Köşe başı ekmek arası mutluluk,
Huzur temalı bir simülasyon.
Ben neresindeyim bu hikayenin?

Ve neden hep tersinden yanıyor sigaram?
Gözlüklerimin camları kirli,
Gözlerim buğulu.
Gamzelerimde bakir sevinçler,
Çocuk ellerim diğerini teselli ediyor,
Ağır geliyor imkânlı imkânsızlıklar.

Yüreğimde güvercin çığlığı,
Dilimde sabıkalı tüm sözcükler,
Dişlerim dudaklarıma davacı,
Ayaza kesmiş avuç içlerim.
Karanlığın içinden doğuyor umut,
Ve ben mutluyum.
Sahi,
Mutlu muyum?

Avuç içlerimde buz kesmiş,
Karanlıktan doğan umutlar.
Kaybolmuşum dilimle dudağım arasındaki uçurumun kenarında.
Belki de yeniden bulurum kendimi,
Bazen devrik bir cümlede,
Bazen ürkek bir kelimede.
Yaşamak adına sınavım çetin,
Ama ben de kolay biri değilim.
Çay koy Sebastian,
Gece uzun,
Mevzu derin...
20.09.2024 14:58