Sıkıntılıydı gece.
Sıcaktı,
Bezgindi,
Belki de üzgündü.
Sonra,
Bir uğultu yırttı geceyi.
Boğuyordu.
Korkutuyordu.
Susmuyordu.
Yandı, yıkıldı gece.
Neler oluyordu?
Nasıl da ölüyordu bir anda insanlar?
Kırkbeş saniyede.
Tersine mi dönüyordu dünya?
Sabah olmayacak mı bir daha?
Gece zifirdi,
Soğuktu.
Karanlıktı.
Zifire sarınmış bir adam
Ağlayarak bağırdı uzaktan..
'sesimi duyan var mı? '
'Var amca' dediler 'var sesini duyan'
'Uzat elini bize, kurtar bizi buradan'
Gecenin üçünde, kırkbeş saniyede
Nasıl da ölüyordu bunca insan.
(İzmit 2000)
Falcı KızKayıt Tarihi : 4.5.2009 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (6)