Gece Utansın Şiiri - Faris Özyıldırım

Göğümde ışıktın, sendin parlayan
Şavkından solmayan gece utansın
Sesimi dinleyen, beni anlayan
Sevginle dolmayan gece utansın

Yakışır başına allı yemeni
Kırılsın feleğin çarkı dümeni
Seher yıldızıyla beklerken seni
Sabahı olmayan gece utansın

Hançerle buluştu yaralı bağrım
İlacımdın oysa sen gönül ağrım
Gök kubbede sesim, çınladı çağrım
Vuslatı bulmayan gece utansın

Yakama taktığım gülün kokusu
İçerimi sarmış hasret dokusu
Öldürüyor her dem firak korkusu
Düşünde kalmayan gece utansın

Sen yokken sevgiye aşka ıraktım
Gittinya gülmeyi o an bıraktım
Feleğin elinde garip çıraktım
Koynuna almayan gece utansın