Gece Üstüme Ağıyordu Şiiri - Şevket Karakış

Mevsim sıcağını kavuran bağrım
Kendinden yorulmuş geceyi soluyordu…

- bir dolu imge belleğimde -

Ay,sulanırken yıldızlara en isterik haliyle
Aldırmadan gök sevişiyordu zifiri mavisiyle…

- yumuşak bir öfke gölgemde -

Orospuların müşteri beklediği
En çıplak saatlerde
Yaralarım kanıyordu
Birilerine göstermek için saklı tuttuğum…

Duru sevdam
Bir çiçekçi çırağının
Gözlerinde üşüyordu
Zamanla düşlerini yarıştıran…

Hışırtısı karanlığın
Boynuzu çalılara takılan ceylanın
Çığlığı gibi üstüme ağıyordu.

Ve ben
Yine seninle sevişiyordum delice
ilk günkü heyecanı terk etmekten kaçınarak…

- gelişini kokluyordum,gidişinden önce -

Seni özlüyordum
Yetmiyordu
Özlemlerin özlemi yapıyordum…

- kendi karanlığından sıkılmıştı gece –

Bir gül
Dikenlerine kanayan sesini arıyordu
O gece içimde
Tac Mahal’i yıkılmış
Şah Cihan ağlıyordu…