Gece Trenleri Şiiri - Meftuni

sigaramın dumanında
mehtaba dalarken,
gece trenleri gelir aklıma
uzaklar çok uzaklardan gelir
tutunamayanlar gelir bir bir
dönüşü olmayan yollarda
nasırlı yüreklerle el ele verip,
bin bir güçlük, bin bir çile, bir ışık,
bir umutla yaşayanlar gelir aklıma
bakmışsın gönlüm aklıma gölge olmuş
küfreder fikirsiz insan yığınlarına
toprağa sığınır bu gönül, bu yürek
bir gece treni arar kendine

sisler ardında kalmış maziye
omuz silkmek ister zaman
bakarsın zaman durur
onun dahi zamanı var der bir ses
yaşamak gerek yaşamak ne güzel iş
ne güzel eş ne güzel arkadaş deyip
bir omuz da böyle silkmek ister bu gönül
ey Rab! senden başka kimimiz var.....