Gece(siz) Şiiri - Nevin Akbulut

Her gün sebepsiz yere ağrıyan bedenimle uyanıyorum
Yeni güne..
Ve çok üşüyorum
Buralarda.
Sen de üşüyor musun?
Bu sabah kalbimde bir sızıyla uyandım yine
Hissettin mi?
Tüm sorularım sana’yken,
Neden cevapsız kaldım Ben?
Uzağımdın..
Ama yanımdayken o kadar güçlüydüm ki
Yakındın..
Yakınım’dın…
Şimdi Sana ne olsa
Ben nasıl bilebilirim…
Hissediyordum sadece
Ama ona bile izin vermedin…
Her yerim sızlamaya devam edecek,
Sensizlikten…
Başımı yasladığım tek yer,
Senin göğsündü..
Şimdi ne başımı yaslayabiliyorum,
Ne de doğru düzgün uyuyabiliyorum…
Hastalıklı bedenime,
Bir de hastalıklı Ruhum eklendi…
Yuvarlanıp gidiyorlar…
Tüm gülüşlerimi satılığa çıkarıp
Almıştım yüreğini..
Ama o da kayıp gitti avuçlarımdan..
Değerli olan ne kaldı ki…
Sensiz…
Tüm Sız(ı) larım arttı…
Zaman(szım)
Aman(sızım)
Gelmeyişim..
Bitmeyişim..
Gitmeyişimsin….
Gecelerim Seninle güzeldi
Ve şimdi Gece(siz) kalmıştım..
O kadar yetim geceye,
O kadar uzak Sana…