Gece Sessizliği Şiiri - Cemal Mızrak

İçimde bir sıkıntı bir boşluk bir huzursuzluk ve mutsuzluk
Birilerini bir şeyleri arıyor hüzünlü ve umutsuz,
Gece yarısı hava çok soğuk ve sessiz,
Balkona attım kendimi gecenin sessizliğini dinliyorum

Sıcak çay demledim iyi arkadaş olur diye düşündüm
Elimde sigara sigaramı ciğerlerime çekiyorum,
Bu kaçıncı sigara paketim,
Kaçıncı çay demleyişim olacak bilemiyorum,
Tek bildiğim duygularımı kaleme dökmeye çalıştığım,
İçimden yüreğimden gelenleri geceyle paylaşmaya çalışıyorum.

Sokaklar sessiz tüm şehir uyuyor binlerce ev terkedilmiş
Harabe bir şehir sanki,
Yüz binlerce insan ama sanki şehir bomboş,
Birkaç yanan sokak lambası,
Ara sıra geçen devriye arabası,çöplükte kemik için kavga eden kediler,
Manitası için boğuşan köpekler,

Bazı evlerden meme isteyen yada,
Sıcaktan bunalan bebek sesleri
Karışır gece sessizliğine
Birde parlak yıldızlar var benimle bu sesliği izleyen,
Uçak geçer yavaşça ve usulca ışıkları yanar yanar söner
Bir kanadında mavi bir kanadında kırmızı arkasında sarı ışık
Geçer geçer usulca.

(Diyarbakır-11-12-2005)