Gece Sessizliği Şiiri - Ümmühan Dağaşan

Gece, boğulur sessizlikte;
Ateşler yanar yürekte.
Ayrılığın, sert bir kaya gibi çarparken,
Sevginin ıslak zemininde kayar bedenim
Ayaklarım basmaz olur yerlere
Yine senden ayrı bu lanet gecede...

Toprağa karışır hayalin,
Tenhada, kuytuda kalır mazin,
Geçmişin üstüne çektiğimde perdeyi
Gün, aralanır kapıların ardında.
Kederli sesin kalır sadece,
Korkak ve ürkek nefesinde...

Güneş küser iki yüzlü sevdana
Boğulur hayalin ay'ın şavkında.
Ve sen!
Yok olursun, erirsin zamana
Eylül'de döktüğünde yaprağını yere,
Biter yaşanmamış mevsimin
Solar yüzünde tebessümün
Lanet gecede kalır;
Karanlığa gömdüğüm o sahte sevgin...