Gece Seslediğimiz Şiiri - Ozan Efe

kokusu sinmiş
yalnızlığa dolansa
gökyüzünde
kıpırtısız bir deniz

bukağısız at
ayaz serinliğinde
şaşı bakışın
ucundaki giden iz

acı ayrılık
geldi çattı erkenden
gözlerin ağlar
buğulu camlarda giz

tomurcuk gülde
sevdalar yeşermeli
oysa yoksun sen
ses kıraç toprakta tiz

karınca durur
yürür ayaklarında
kıyıcığında
uyku denizindeyiz

gülüşündedir
kıytırık esen yelin
tan ağarırken
gece seslediğimiz

010110-5denizli