Gece şehre indiğinde
Tüm kasvetiyle,
Gün yeni mi başlıyor ne?
Yalan değil ama;
Evlerin odalarında,sokak kuytularında,
İnsanların derin yalnızlığı hüküm sürmekte.
İnsanlar, ah insanlar!
Tanışmadan yaşayıp,sevişerek çoğalan,çoğalan çoğalan,
Bir ömür tüketen
Aynı parmaklığın gerisinde
Kayıt Tarihi : 7.6.2014 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
06.06.2014 İSTANBUL
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!