Gece Saçlı Kadın Şiiri - Nimet Öner

GECE SAÇLI KADIN

Söyle gece saçlı kadın;

Hangi şaşmaz yolda yanıldın?

Kaç dönemeci vardı ki, yolu kısa sandın?

Yürüdün, yoruldun takatin bitinceye kadar arşınladın.

Söyle zifir saçlı kadın ;

Bu akşam yüreğinde kaç acar sancı ağırladın?

Kaç kadim yolcu uğurladın?

Ve yıkılmadan ayaklarını yere bastın?

Hangi kara taşa, bağrında hayat verdin?

Susma söyle, kaç kifayetli sözden caydın?

Şeytana cenneti anlatmayı kolay mı sandın?

Hayatında kaç güzel rengi gökkuşağına kaptırdın?

Pervane sanıp kaç kelebeği narında  yaktın?

Aşkın gözlerine mim çeken elleri kızıl şarapla yıkadın...

Oysa şaraba kan karışmıştı, anlamadın.

Kaç gece dua temennisiyle günah çıkararak sabahladın?

Susma söyle keder saçlı kadın;

Saçlarının rengini sevdandan mı, kaderden mi aldın?

Gözlerindeki sağanağı Nil’den mi çaldın?

Sırtındaki bıçağı Sezar’dan, yüreğindeki harı yedinci katın kırkıncı odasından mı sırladın?

Söyle gece saçlı kadın;

Hayatı milyona bölüp nasıl tek parça halinde nefes aldın?

Susma öyle, konuş gece saçlı kadın;

Aynaya sırtını dönüp nedir kendine bu kaş çatmaların?

Neden tırnaklarınla kanatıp seyre dalarsın?

Bırak kabuk tutsun yaraların.

Yüreğindeki kale-bent-ler bir bir can çekişirken burcun dibinde,

Nasıl kabullerin en ekberine sığınıp sükut kaldın?

Yılan kertenkeleden alınma zehrini damıtırken zihnine, başa çıkamazsın melul dilinle

Kum tanımazken gelinciği,

Çöle baharı anlatmayı kolay mı sandın?

Hangi körpe çağda çocukluğundan  fersah fersah uzaklaştın?

Sevinçlerini, coşkularını hangi örümcek ağına kaptırdın?

Kaç gece ölüm provasına cellattın kollarında yattın?

Söyle gece saçlı kadın;

Ruhunun naaşını hangi gecenin şafağında musallaya yatırdın?

Öyle sükut durma!

Söyle, kaç bayramsız arife yaşadın?

Kaçıncı ihanette kırılan hayallerini yen içinde bıraktın?

Ufalanan can parçalarını okyanustan toplamayı kolay sanıp

Kaç vurgun yedin?

Ah gece saçlı kadın!

Şahmeran'a vefa/yı anlatmayı kolay mı sandın?

Nimet Öner......