Gece Ruhları Şiiri - Ayşe Uçar

kulak kesildi gecenin titrek gözleri
fonda ölü ruhların senfonisi
koruk tadında, hüzün yağıyor yeryüzünün iliklerine
ayışığında ağlıyor gölgeler

uzaktan seyrediyorum sallanan kadını
boşlukta gidip geliyor
uçuşuyor bembeyaz elbisesi
boynundaki ipe dolaşık saçları lüle lüle
birkaç damla gözyaşı
yanıyor yanaklarında
nemli, kabarık toprak /üzgün

dağların yamacından süzülüyor adam
omuzları düşük, elleri kanlı
kanadı kırılmış kuş misali /uçamıyor
başında kara bulutlar, gözü hiçbir şey görmüyor
yüreğinde onulmaz sızı, sırtında onca yük
içinde büyük bir boşluk
düşmeye gidiyor

çığlık çığlığa rüzgarın sesi, kulakları yırtıyor
havada matem rengi, boynu bükük kır çiçeklerinin
yanık bir türkü tutturmuş serçeler / karıncalar ağlıyor

kefaretini ödeyen kadın mutlu artık
sallanıyor asırlık ağacın yaprakları
içine gömdüğü aşkını da alarak
gidiyor adam hiç ardına bakmadan...

06/07/2010