Ben onu beklerken gece,
Gömüldü içime
Şiir buğusuyla puslandı kalbim
Aydınlığı getirdi melekler pencereme
Ben onu beklerken gece,
Kuş sesleriyle süslenince
Sokaklar bir nehir gibi aktı kalbime
Olup bitenleri farketmediler
Ben onu beklerken gece,
Tinerci bir çocuk
Sığındı koynuna kalbinin
Melekler şefkatle ayışığı örttüler üstüne
Ben onu beklerken gece,
Bir sinsi yağmur,
Zehir gibi karanlık
Ve cinler kayarak geçtiler ötelere
Ben onu beklerken gece, o uykunun
Derinliğinde küçük bir çocuk
Gülümsedi masal düşleriyle
Kayıt Tarihi : 18.9.2002 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)