Gece oniki Şiiri - Hüseyin Gazi Göktepe

Gece on iki, sigaramın son fırtını içiyorum
Balkon kapısı aralıklı, teras katın tıkırtısını işitiyorum
Anlaşamadım, ayrıldım işten
Tam beş yıl geçmiş, Istanbula gidişten

Gece on iki, bu saatten sonra başlıyor hayatım
Gündüzün ışığını,  gecenin sessizliğine  sattım
Çünkü; artık kendimi dinlemek istiyorum
Ne çiçekler versin ilhamı, nede mavi gökyüzü
Ben tüm şiirlerimi sana yazmak istiyorum

Gece on iki, adını bağırmaktan utanıyorum
Bana bakan kadınları tanıyorum
Kimi sevsem sana dönüşüyor sonra

Tuttum bir hayalin peşini
Hayal birakti bana eşini
Hala izler gibiyim gidişini
Bir yel aldıda sen kayboldun sonra