Bu şehirde güneş batınca her yer soğur
Üzerine üzerine gelir dert dolu insanlar
Buz tutmuş yürekleri yüzlerinden okunur
Tut ellerimden erisin içimdeki buzlu dağlar
Bu şehirde güneş batınca tanımaz kimse kimseyi
Gündüz can olanlar gece gördüğüne el olur
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta