Gece Nöbetçisi Şiiri - Dinmez Er

Gece olunca yatağa gidersin,
Sabah uykudan uyanırsın güne,
Doğrusu budur olağandır.

Günün rengi solar hava kararır
Akşamüstleri gecelerin koynuna girer,
Gündüz dolup taşmış belleğimi,
Gece boşaltamazsam nasıl uyurum?
Gecenin, içinde bir yerde kalkarım,
Masa lambası ışığında sözcükler,
Beni arar beni sorar kağıtlar kalemler,

Sabahı bekleyemem sabırsızın tekiyim,
Periler pür telaş şaire ilham taşır,
Kalem çalışır harıl, harıl, karalamalar,
Şiirlerim dökülür sayfalara patır, patır,
Ki; bu yüzdendi sevmelere geç kalışım.
Sevda trenleri bir gelir geçer gider,
Bazı geceler garda tavşan uykusu çekerim.
Gecenin soğuğunda içim ısınır demli çayla,
Sabah ayazında buz tutar bot içinde ayaklarım.
Ceza kesecekseniz normal biri olmadığıma,
Gece nöbetine dikin beni cezam müebbet olsun!

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 10. 23 /