Birimiz gecenin karası, birimiz ışıktı. Birimiz nakışken beyaz ipeğin üzerine, diğerimiz zindan duvarına yansıyan ateş.
Birimiz Lut'ken, en dibine çöreklenmiş; birimiz Everest, güneşe ellerini uzatmış bekleyen.
Birimiz siyah, birimiz beyaz, birimiz umut, birimiz yalan...
Birimiz yutarken hayatı her soluğunda, birimiz gözlerinden can saçıyordu tüm ölmüş yüreklere.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
