Gece kuşu uçar gökyüzünde,
Karanlığa bürünmüş dünyada,
Sessiz sedasız ilerler gider,
Gözlerinde bir hüzün, bir yalnızlık.
Savrulur rüzgarla her kanadı,
Uzaklara götürür onu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta