Hayat denen acıyı,
Yaşayınca tanıdım.
İhaneti, nefreti,
Karanlık cıkmazları,
ıssız yol ayrımlarını,
cöle dönmüş bir ömrü,
Güne Özlem
Ben artık,
Geceye ağıt yakmayacağım.
Ben,
Karanlıklarda yaşamayacağım.
Ben her gece,
Bir sevgi istiyorum
Bir umut,
Bir sevgi,
Bir mutluluk,
Dileğim.
Bir yudum mutluluk ictiğim avuclarından,
Bir sevda ki yüreğimi dağladı gecti.
Bu yorgun baş dizlerinde ağladı sessizce..
Saniyelere doldurdum geceyi,
Zamanı silmek istercesine,
Bir yudum mutluluk ictiğim avuclarından,
Doğarken ağlarsın,
Büyürken aşlarsın,
Yaşarken ağlarsın.
Sevinirsin,
Üzülürsün,
Ağlarsın,
Ölümü düşünüyorum,
Belki yanıbaşımda,
Avuclarımın icinde.
Yüreğimde.
Hayal olanlar
Parmaklarımdan akıp gitti.
Sen bilir misin,
Karanlık gecelerin,
İnsanı nasıl boğduğunu?
Sen bilir misin,
Yalnızlığın ne olduğunu?
Yaşanmamış hazların,
Seninle hic konuşmadım ki ben
Sesini hic duyamadım ki yanı başımda,
Yıllarca bekledim aradım ümitsizce,
Sana cıkmıyordu körolası sokaklar
Sen hic olmadın ki....
öylesine korkak böylesine ürkek,
Durur muydum yanımda sen olsaydın?
Böylesine bitkin böylesine bicare,
Kalır mıydım yanımda sen olsaydın?
Hayata küser miydim böylesine ben?
Bu kadar yanlız olmasaydın sen,
Böylesine mutsuz olmasaydım ben,
Sevmeye sevilmeye ac.
Karanlık bir kuyu iken özlemlerim.
Bu denli bağlanmazdım sana.
Gönlüm yüreğine kaymazdı.
Kutlarim siirleriniz icten zorlamasiz ve duygu bütünlügü icinde.basarilar dilerim.
Kendi siirlerim Antolojide Süleyman Apaydin adi altinda yayinlanmaktadir.
Göz atarsaniz memnun olurum.