Gece Karanlık ve Sen Şiiri - Zülküf Cengiz

Geceleyın yatınca sensizlik dolu yatagıma
Mümkünmü gözyaşlarımla ıslatmamak o yatagı
Önce gözlerini düşünmek bakışlarını hatırlamak
Binbir heyacanla beni öpüşün

Dışarıyı izliyorum
Yanan her sokak lambası
Bir ışıktır karanlıga
Dışarda kalanlara bir umut
Sadece

Biliyorum hepsi boş
İşte,işte biri daha söndü
Biri kaldı
Birazdan o da sönecek
Ve sadece sevgim kadar sonsuz karanlık
Başımda bakınca her şeyi andıran yıldızlar
Ayışıgı ve sen

Ve oda söndü şimdi yalnızım
Yoo seni unutmadım
Sen kalbimdesin

Bu şiir haklı olarak beni terkeden dünyalar güzeli Ceren'e
yazılmıştır