Gece Kaçamağı Şiiri - Murat Ceylan

Ben bu gece seni aldattım bir tanem
Hem de sana çok benzeyen biriyle
Biliyorum haberin olmazdı söylemesem
Ama yalan yanlış yaşayamam seninle

Nasıl oldu inan anlayamadım desem
Sana ne kadar komik gelecek bilirim
Ama beni ne olur bir kerecik dinlesen
Belki de hatamın diyetini ödeyebilirim

Bir gece vaktiydi çıkmıştım sokağa
Seni soracaktım gökteki yıldızlara
Gördünüz mü onu yakınlarda burada
Sensizlikten şaşırdım kaldım ortalarda

Bir ara gecenin içinden bir ses yükseldi
Sen sandım koştum külhanbeyi yürekli
Sen ol diye dua ettim sürekli sürekli
Sen değildin ama sana benziyordu belli

Oda birisini sormak için çıkmış sokağa
Oturdu anlattı bir bir derdini ağladı sonra
Nede çok sevmiş, kıskandım onu bir ara
Derken sohbet sırası döndü dolaştı geldi bana

Bende senden bahsettim, en çokta gözlerinden
Lafımı hiç kesmeden dinledi beni derinden
İkimizde birbirimize yol almışız fark etmeden
Sonra “Boşver” deyip tuttu ellerimden birden

Anlaşmıştık ikimizde çünkü yaralarımız aynıydı
Gecenin bir yerinde seni düşünmediğim bir andı
Sırf sana benziyor diye sen gibi bana davrandı
Sabaha beni koca koca günahlar karşıladı

Bu suçun hepsi bende değil bir düşün bir tanem
Ben seni hiç aldatır mıydım böyle çekip gitmesen
Beni her zaman sana benzeyenlere muhtaç etmesen
Kendin gelsen, sen varken, benzerini neyleyim can tanem