Gece İle Sohbet Şiiri - Keyfe Keder

Ooo merhaba gece, hoş geldin;
Viran yüreklerin sırdaşı, yalnızların dostu!
Bakıyorum yine yalnız değilsin,
Hüzün ile el elesin, bize nispet edercesine.
Gerçi yalan yok, çok da güzel yakışıyorsunuz hani…

‘Geceler yârim oldu, ağlamak kârım oldu.
Her dertten yıkılmazdım, sebebim zalim oldu.’
Dur be Hüner abla!
Anladık adınla müsemmasın da
Ne diye hemen deşersin yaramızı?

Ah be abla, sırası mıydı şimdi.
Ne güzel gece ile dertleşecektik hayatın kıyısında.
Gel de şimdi hatırlama zalimi.
Uyumuş mudur ki acep?
Yoksa o da benim gibi sende midir?

Ee dostum nerde kalmıştık,
Bakma sen ablamın kusuruna,
Hüzünbaz saatlerde atıyor kendini sahneye işte.
Belli ki onun da ciğerlerini dağlayan bir zalim var.
Hoşgör be gece, hüzünle yan yana görünce sizi, dayanamadı.

Söylesene be gece, gündüzle vuslatınız ne zaman?
Ah be dostum, hay eşek arısı sokaydı dilimi.
Aşkın vuslatı mı olur?
Olsaydı eğer, meşk hüzzamsız hele ki hicazsız neylerdi?
Sonra sende kaç uykusuz misafir olurdu!

Kafanı ağrıtmıyorum değil mi dostum?
Sen de olmasan kim dinler yürek sesimin feryatlarını,
Kiminle hasbihal ederiz bir hayırsızın yaptıklarını.
Sevda katarlarını kim uğurlar öte’ler diyarına,
Sabır taşını çatlatmadan hangi hamal taşır sensiz!

Vakitsiz zamanlarımın yegâne dostu,
Çekinerek soruyorum bu soruyu sana;
Niçin hüzünle dolaşırsın hep hayatın kıyılarında?
Bir defa da mutlulukla konuk etsem ya, haneme sizi!
Şenlense, zifiri karanlıklarda kaybolan yürek sevincim.

Tamam dostum anladım, gitme vaktin geldi.
Sağ ol be dostum...
Sevdasına bende olduğum,
Uğruna hoyrat akşamları terk ettiğim,
Gönül hanemin sultanına uğrarsan eğer;
Bâd-ı sabâ ile gönderdiğim yüreğime iyi baksın!

29.01.2018 Saat:04.12