Gece, İki Hece
Karanlığından korkmam gecenin
Parça parça, sessiz, ağır ve usulca
Candan canı alıp, cana kan katan
Amansız yazgının heybetli eli gibi
Örter gündüzün sıska yalanlarını.
Issızlığından yüksünmem gecenin
Fener olur bir bir yıldızlar ışır ayça
Taştan kavisli yollara kum uçuran
Umarsız yelin hışmının işareti gibi
Söker ölümlülerin cılız ümitlerini.
Sessizliğinden sarsılmam gecenin
Katman katman, düşte beher doğa
Hayalden gerçeği ayırıp damıtan
Pervasız aklın rehin ayakları gibi
Yürütür ebediyetin tüm iyiliklerini.
Her gün biten tutkusu koyu öykü:
Gece; iki hece, vakur, sükun, ılgın
Günahları üstlenen sonsuz kurban
Korkmam karanlığından gecenin
Mirim; senden korktuğum kadar.
Kayıt Tarihi : 3.11.2019 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalanlarla dolu gündüzün, gece karanlığından daha da karanlık ve vahim hali anlatılıyor,
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!