Geceler içinden gelen bir ses, uzun uzadıya konuşuyor gibi benimle; sevgiyi, aşkı, yaşayışı, hüznü, özlemi, hasreti anlatıyor bana.
Gülüyorum istemsiz.
İçimde bir gece huzuru, bazen kıyametlerin takip ettiği günler…
Her yerden bir koku geliyor burnuma, tanıdıkça esiyor. Böyle geçiyor zaman. Ama en çok hasret yakıyor beni.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta