Gece-Gündüz Şiiri - Hakkı Yüksel

Kaybolmuşum mavi boyalı bir kayıkla,
Kocaman mavi alevlere karışmışım.
Hasret vurur bu mevsimde ağlarıma,
Her nisan bulutlarla birdir ağlayışım.
Her gece aynı fırtına vurur yüzüme,
Geçmişin en sert sillesini hissederim.
Islanmış anılarım denizden üstüme
Sıçrar hızla ve aniden ürperir içim.

Sonra burnumda keskin bir iyot kokusu.
Şafak vaktinde fırtına döner melteme.
Doğaldır sevdiğini kaybetme korkusu;
Ölümler benziyor gündüzün gecesine.
Umutlarımı oltanın ucuna bağlar,
Aç kalmam artık nisan aylarında bile.
Ağlarımda hasret yanında sabırda var;
Yaşamak için dost olmalı mevsimlerle.