Gece gözlüm Şiiri - Serpil Koçar

Gece Gözlüm

Sevgilim, gece gözlüm, hüzün bakışlım,
Yüreğimin inci tanesi,
Şimdi bil ki her bakışın, her sessiz sözün
Kalbimde bir melodiye dönüşüyor.

Şiirlerim sana yazıldı,
Her bakışına düşer mısralarım,
Kirpiklerini nakşederim her satıra,
Ve düşlerimde açar sessiz çiçekler gibi.

Rüzgâr fısıldıyor adını bana geceleri,
Hayalin düşüyor düşlerime,
Kalbimde saklı bir sır gibi,
Her hisim sana dair…

Ay ışığı saçına değdiğinde,
Bir anlık gülüşün karanlığı eritir,
Ve ben kaybolurum,
Tam da o an, senin içinde.

Gecenin sessizliğinde sana sarılıyorum,
Sana fısıldıyorum, içimden geçen her kelimeyi,
Belki duyuyorsun rüzgârda, belki yıldızlarda,
Ama bil ki ben hep buradayım, sana ait.

Sevgilim, her düşüncende ben varım,
Her düşünde ben varım,
Sana bakarken dünyam duruyor,
Zaman seninle akıyor, ve ben bununla yetiniyorum.

Gece gözlüm, hüzün bakışlım,
Biliyor musun?
Ben seni her nefeste, her satırda yaşıyorum,
Seninle dolup taşan bir nehir gibi…

Ve bir gün, belki hiç gitmeden,
Sadece gözlerinde kaybolup
Bir ömür boyu seni sevebilirim,
Seninle var olabilir, seninle yok olabilirim.

Her an, her saniye seni düşünürken,
Kalbim sana yazıyor gizli mektuplar,
Ruhum sana fısıldıyor adını,
Ve ben seninle tamamlanıyorum,
Seninle bütün oluyorum,
Sadece seninle var olabiliyorum.

Bazen gecenin en karanlık anında,
Düşlerimde ellerin ellerimde,
Gözlerin gözlerimde,
Ve o sessizlikte sana “seni seviyorum” diyorum,
Kelimesiz, sessiz, derinden…

Gece gözlüm, hüzün bakışlım,
Yüreğimin sonsuz inci tanesi,
Bil ki her gece seni düşlüyorum,
Her gece sana yazıyorum,
Her gece seni yaşıyorum,
Ve her gece sana aitim.