9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Işığın sığındığı zafer anıtı,
Aşığın yürüdüğü yol, sonbaharda yiğitçe parlar,
Ağın görkemi akar, sabahleyin gelir;
Gece, konduğu gamzelerde ebedidir.
Kaç aşk dağlaması, sihir şelalesinin ışığı,
İçten içe ağlayarak, sesini yutarak,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta