Sokak nefes almıyor,sessizlik savruluyor dört yana.
Parça parça dağılmış,ürkek karanlıklar...
Penceremdeki ışıktan korkuyorlar...
Düşmüyor yapraklar yere,
İçimde; çılgınca esen rüzgara inat...
Kırıyor içimdeki aynayı,seni savuruyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
