Gece Düşleri Şiiri - Melahat Çetinkaya

Gece hüzün perdesini çekince gözlerime
Hayalin dolar odaya Ay ışığıyla nefes nefese.

Başlar düşlerin raksı fısıltıyla can cana
Yansır yüreğimizden duvarlara,aynaya.

Ve bir hüzzam şarkıda birleşir ellerimiz
Tutuşturur yangını hasretle kederimiz

Ölümsüz bir sevdanın kollarında uyurken
Bir serçenin telaşı korkusudur ürküten

Sessizce yazıyoruz gecenin şiirini
Bozmasın diye sesler bu anın sihirini

Tan yeri ışığıyla çalarken kapımızı
Çöker yüreğimize ayrılık denen sızı

Sarılalım sıkıca geldi veda zamanı
Mümkün olduğu kadar uzatalım bu anı.

Derken nefes nefese gitti hayal perisi
Bitti bir ömre bedel çılgın gece düşleri.