+++Gece Döngüsü - Bir Şiir - Bir Yorum

Gece Döngüsü

//ömrümün yolları kayıp giderken
tabanlarım diken tarlası
kanıyorum//

darağacına yürüyen mahkum edasında
sürüklüyorum ayaklarımı
ayrılığın ardından

süzüldü gözlerim

boynumda yağlı ilmek
talan olmuş ömrümün
gelmişine geçmişine söverken
cellat dişlerini gösteriyor
fısıldıyorum
umurumda mı?

efkar etrafımda dört duvar
dumanım başımda tütüyor
kahkahaya uzak olan dudaklarımda
tebessüm!
eğreti gelin

salıncağımın ipi koptu
yüreğimin yaşları
göz çukuruma hücum etti
sıksam kirpiklerimi
koca bir nehir taşacak

ah! kaç sigara içmeli
kaç şişe dibini delmeliyim ki
düşler ötesindeki
şafağa uyanayım

bekle cellat bekle
turuncuya özlemim var
desem de
yolun sonu bir adım ötede
biliyorum

hüznü sek içiren anılar deryasının
mühürlü sorular koyunda nefessizim
yalancı gülüşler asıldı dudaklarıma
tarihi olmayan zamanın içerisinde
duldasız kaldım

etek altı sorgulamaların
günahkar boyutlarının
dimağ durduran noktasında
geçit töreni var

ona söylenecek kelimeleri
binbir yerinden kurşunladım
dilimin sürgüsünü usulca çektim
ve
sustum
…
….
……

vur boynuma ilmeği cellat
kahpelik kanıma işledi.

Yeşim Deren
http://www.edebiyatdefteri.com/
-

Ayrılıklar, hele ki sevda ayrılıkları…Kabullenemez insan onca sevdiğinin kendini nasıl olup da ötelediğini…Ve ne zor olur o andan sonra yaşamak. “Süzülür” dediğiniz gibi gözleri insanın, bekler o gözler yoklara karışanı boş yere…Artık yaşamak bile anlamsızlaşmıştır, ömür yitip gitti sanır kişi…Azrail bile hiç gelir onca yıkılmışlıkta.gönülsüzdür artık cümle gülümseyişler, yüreğe erişmeyen kahkahalar dudakta bir çizgidir adeta. Çocukluğun en mutlu günlerini yaşarcasına yaşanan o mutlu anlar, kopan bir iple yoklara karışmışsa ağlamaktan başka ne yapabilir ki vücut kendine? Çareyi sigarada arar ki yürek, dumanında sevenin hayalini arar ya da içki şişesini boş görünce gözler, dalıp gider bilinmez bir düş denizine onu görürüm umuduyla…Adı ister Azrail olsun ister Cellat, beklesin…Bu acılar da bitecek ama ölümle.

Bana dulda idin ey yâr, ne vakittir nefessiz kaldım sensiz ve unuttum gülmeyi…
Duyan, konuşan, ne bileyim insan olduğunu söyleyen nice insancıklar var burada … Aklımı durduracak sözlerle namus kumkuması oldular…desinler, geçit töreni olsun bilcümle yergiler, ben içimdeki yangını bilirim…
Giden… evet, sen! Duy ve anla ki boynunda ilmeğim var, suskunluğum sendendir. Kim ne derse desin benim için, ben artık yaşamak istemiyorum.

4 Ocak 2010
SERAP HOCA

Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 04:03:00