sanma ki üzünç geceye özgüdür
gece de güzeldir gece de umutlu
bak kentin ışıkları oldukları yerde
karanlıktan korkup kaçmıyorlar
ağaçlar erinç içinde
ay ışığında soyunuyor yapraklar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta