Gece Bekçileri Şiiri - Hakan Bintepe

1.

gece,
yontuların koyu gölgelerinde dingin
uzanır-
sın
kendi halinde
üstelik bir seyir defteri bile
tutmaz-
sın

2.

kördüğümlüğü çözülünce
buruşan iplerdir
dalgalığı kıyıya dek
sulardır gece

3.

gece
bilinmez hangi pencereden atmıştır kendini
hangi ölü

4.

gece
bir ben kalırım
gitmeye hazır
bir de o
Kırat'ın terkisinde Köroğlu

-ki artık gece

5.

her gece
tam aynı vakitte
adını Akdeniz kor gider
kitaplığımdaki midye kabuğu
resmine yanaşıp
ve unutup gecenin ışıksızlığını

6.

dudakların terler
saçların dağılır
uyanmaktan korkarak uyanırsın
pencerenden odana dolan gece
rüzgarı uyarır
üşürsün
sonra gün düşer aklının bir köşesine
terin soğur
düzelmez saçların

7.

gece
olası tüm acıların gizini
sunabilir size
ey sabaha mahsus kuşlar

8.

gece bir oyunla bölünür kızımın uykusu
çünkü daha doğmamıştır

9.

gece
bir sayrı bulaşır paçama
sükun ve masalımın çocuğu
güler
bütün ağlamalara saygılı ve onlara karşın

10.

gece
unuturum aranızdaki resmimi

11.

gece
biri çıksa dışarı
kim bekler onu ha
kim bekler
sabaha karşılayın
dese?

MESEL

sabah oldu
buldum bu sorunun cevabını
yirmilik bir ölü mü genç
yetmişlik bir ihtiyar mı?