Gece Aydınlığında Şiiri - Hasan Türkistan

Sustum,kendimi duyabilmek için.
Sığmaz dünyama gece sessizliği.
Şimdi gökyüzü bana daha yakın.
Düşüncemde kısalır sonsuzluğu.

Çok tenha geliyor bana şehirler.
Köyler yıldızlar kalabalığında.
Zamanın hafifliğinde geceler.
Kainat aklımın son durağında.

Geceler aydınlatırken yıldızı.
Gündüzler düşünceme ne karanlık.
Kalabalıkta oynarken yalnızı.
Çoğaltır fikirlerimi yalnızlık.

Aklım bir yerde,bir gökte gezinir.
Ne kadar gizli saklıdır hakikat.
Korkarım aklım altında ezilir.
Zihnim yeter mi,kalır mı hiç takat.

Arıyorum bir hakikat yolcusu.
Ağır düşüncemi paylaşmak için.
Çeken vardır elbet fikir sancısı.
Beraber gerçeğe ulaşmak için.

İçimdeki beni çok tanımadan.
Dışımdaki seni nasıl tanırım?
Neden hep aynı yerde,çoğu insan?
Kimle beraber yürüyebilirim?