Gece Asıldı Yine Şiiri - Ahmet Zeytinci

Gece asıldı yine
pencerelere ve gözlerime arsızca
kapıdan da kovamıyorum
bacadan giriyor sonra içeri
yatağa atmam lazım kendimi
rüyalar ile aşmam lazım artık bendimi...

Pencereyi açsam da
şöyle yan gözle
bir bakış fırlatsam ay dedeye
bir yıldız kaysa
sonra tutuversem elimle
elimden alıp da
melekler getirip yan cebime koysa...

Gece asıldı yine
ruhumun derinliklerine
bir sivrisinek kasıldı yine
mahvettim bir insanı diye...

Birazdan yıkarım geceyi
gözlerimden düşen güzellikler ile
hıçkırıklarımı kimseler duymasın Tanrı’dan başka
sadece bir adım
bir adım kalmıştı aşka...